Het Wijkplatform Elderveld ontving namens bewoners op de Koewei en omstreken het volgende bericht voor plaatsing op de wijkwebsite. In de wijkkrant werd het interview met deze bewoners integraal gepubliceerd zoals deze in de Gelderlander stond.
Beste buurtbewoners,
Al enige tijd komt het voor dat koopwoningen ook in onze wijk niet worden aangekocht door nieuwe bewoners, maar door speculanten en huisjesmelkers. Speculanten kopen de woningen op als belegging. Nu de woningmarkt weer “booming” is, is dit een lucratieve zaak. Eenmaal in hun bezit verhuren zij de woning tegen hoge prijzen en dat is vaak in de vorm van kamerverhuur. Als het maar zoveel mogelijk geld oplevert. De effecten op de leefbaarheid van de buurt interesseert ze niets, zij wonen zelf elders.
Huuropbrengsten worden in ons belastingstelsel niet belast. Dat komt omdat de fiscus redeneert dat de woning als belegging al belast is met de vermogenrendementheffing. (slechts rond de 1% van de waarde in de zogenaamde box 3 belasting). Dat betekent dat verhuurders dus relatief weinig belasting betalen op hun winst door woningverhuur. Daarom zien we dit verschijnsel steeds meer.
Dat laatste is voor banken aanleiding geweest om dit verschijnsel te faciliteren door zogenaamde verhuurdershypotheken. Zij verstrekken die aan mensen die met dat geleende geld eengezinswoningen opkopen en als kamers verhuren aan bijvoorbeeld arbeidsmigranten uit Oost Europa. In mijn eigen wijk Elderhof zit er in één straat een woning met een aantal Polen pal tegenover een woning waar tien Bulgaren in worden ondergebracht. Inmiddels heeft dezelfde huisjesmelker die de Bulgaren huisvest, ook alweer een huis met zo’n hypotheek opgekocht op nog geen honderd meter verder.
Het gebeurt allemaal nogal slinks. De huisjesmelker koopt (al dan niet met zo’n verhuurdershypotheek) een eengezinswoning op en vertelt dat er bijvoorbeeld een alleenstaande man in komt te wonen. In werkelijkheid verhuurt de huisjesmelker de woning aan bijvoorbeeld een bedrijf met veel arbeidsmigranten. Dat bedrijf is dan de huurder, maar die woont er niet. Er wonen in de praktijk steeds andere arbeidsmigranten voor wisselende periodes. Het is ook al gebeurt dat de woning werd verhuurd aan geprivatiseerde zorginstanties, die dan “onplaatsbare” gevallen uit de psychiatrische zorg of reclassering daarin huisvestten.
Wat is het feitelijk probleem met dit verschijnsel:
De samenhang van de wijk en de leefbaarheid komt snel ernstig onder druk. De wisselende bewoners hebben geen band met de wijk en zoeken die ook niet. Dus zaken als buurtactiviteiten en het meedoen met een buurt AED of iets dergelijks kun je vergeten. Het aanspreken op ongewenst gedrag zoals zwerfvuil, geluidsoverlast, parkeeroverlast, of welke overlast dan ook kun je vergeten. Zij leven er kortstondig zonder band met de wijk te zoeken en ingeval van arbeidsmigranten spreken ze niet of nauwelijks Nederlands. Dat terwijl deze betaalbare ruime woningen niet meer beschikbaar zijn voor startende gezinnen die juist een versterking van de wijk kunnen zijn. Zij worden vaak “overboden” bij de aankoop. Soms benadert de makelaar met voorrang die huisjesmelkers. De woning wordt dan immers snel tegen een goede prijs verkocht en dat is in het belang van makelaars. De leefbaarheid van de wijk is niet hun zorg, helaas. Het gaat de huisjesmelkers om zoveel mogelijk geld uit zo’n woning te halen, dus reken niet op investeren in onderhoud en aanzien van de woning, kortom het verloedert.
Dat allemaal terwijl de overheid, zowel landelijk als op gemeentelijk niveau allerlei verwachtingen heeft over de kracht van wijken om met elkaar een prettig woonklimaat te creëren en te handhaven. Deze ontwikkelingen verzieken de samenhang in de wijk en tasten de woonkwaliteit aan.
Een aantal inwoners van de wijk heeft daarom indringend met de Arnhemse politiek van gedachte gewisseld. Ook de wethouder werd benaderd. De gemeente Arnhem heeft ons beloofd met passend beleid te komen om stadsbreed te reguleren en kwaliteit van wonen te waarborgen. We wachten af.
