Elderveld is inmiddels zo’n 50 jaar oud. Een familie die alle ontwikkelingen meemaakte vertelt haar verhaal en maakt deel uit van een speciale geschiedenis: die van een nieuwbouwwijk.
Jolanda Ligtvoet
Jolanda kwam als puber in 1974 met haar ouders Har en Truus Ligtvoet aan het Stolwijkpad wonen, midden tussen de onvoltooide straten, als pioniers van dit mega-woningbouwproject.
Ze herinnert zich die tijd: “Je moest door de blubber naar de Vivo, de enige winkel die er was, in een noodgebouw”. Ze had al veel verhuizingen achter de rug. Haar vader werkte door het hele land en verhuisde met zijn werk mee. Na een paar jaar was een volgende verhuizing geen verrassing, maar wel dichterbij: naar de Koewei, in de buurt Elderhof, aan het water.
Er was voor haar, net als voor zoveel jongeren niets te beleven. Samenwonen met Bert van Wolferen moest dus ergens anders gebeuren, niet in een nieuwbouwwijk. Maar als je een huis wilt kopen voor gezinsuitbreiding en in Arnhem wilt blijven wonen, terwijl je in Elst werkt? Het – ook weer – nieuwbouwproject aan de Aalsmeerhof, ook in Elderhof, stond hun wel aan. We hebben het over 1988.
Inmiddels werd het huis van haar ouders te groot voor z’n tweeën. Een kleiner vinden was niet zo’n probleem: om de hoek bij dochter en schoonzoon. Het is een autoluwe buurt. Jolanda: “Zo konden onze kinderen van jongs af aan veilig over straat naar opa en oma”.
Luuk van Wolferen
Luuk, uit 1993, is de jongste van twee kinderen van Jolanda en Bert en dus de derde generatie Elderhovenaar. Hij ging naar de Blinkert op school. Daar aan de Aalsmeerhof was het als kind fijn wonen want er was veel speelgelegenheid met vriendjes rond het grote water. Luuk: ”School was lekker dichtbij. Ik weet nog dat het een keer hard gevroren had, mijn moeder trok me toen met de slee over het ijs naar school.”
Na school en studie vond Luuk werk in Arnhem bij de ICT-afdeling van een grote organisatie. Net als zijn moeder stonden hij en zijn vrouw Hilde na de tijd van kamerbewoning voor de keuze waar ze zich wilden vestigen. Het was niet gemakkelijk. We weten het nog: de corona-tijd werd ook een lastige tijd op de woningmarkt. Het duurde even voor de zoekopdracht ‘Elderveld’ een bevredigend resultaat afwierp. De beslissing om het huis aan de Reurikwei, wéér dus in Elderhof te kopen, vlakbij zijn ouders, was echter snel genomen. Ja hoor, dichtbij opa en oma voor kleindochter Jasmijn, nu anderhalf jaar oud. Ze zijn geen vaste oppas, maar springen regelmatig in.
Wat zijn voor Luuk de voordelen van het hier wonen, ook denkend aan het opgroeien van Jasmijn? “Het groen; de speelgelegenheid; alle voorzieningen zijn dichtbij; en niet te vergeten: de pannenkoekenboerderij”. Geen bedenkingen? “Hopen dat het verkeer veilig blijft”.
Har en Truus
Overgrootouders Har en Truus
Har en Truus, de pioniers van Elderveld en generatie één, zijn overleden. Ze zouden overgrootvader en -moeder zijn geweest van Jasmijn, de vierde generatie. Er is veel veranderd in die 50 jaar in Elderveld, maar ook in de maatschappij. Pik er één voorbeeld uit: veel mensen verhuisden vroeger met hun werk mee en konden daarmee voor het eerst in een nieuw huis gaan wonen, zoals Har en Truus deden. Tegenwoordig kunnen mensen vaak online vanuit huis werken, zoals Luuk, en gaan een of twee dagen per week naar kantoor. Het werk kan verhuizen, of je kunt een baan in een andere stad vinden, maar je hoeft zelf niet te verhuizen.
Als je daarmee je familieband kunt versterken, is dat toch mooi? Een nieuwbouwwijk schept zo zijn eigen geschiedenis, van los zand naar stevig fundament.
Interview afgenomen door: Hans Janssen
